yeni yıla ölü olarak girmek oldukça ilginç bir deneyim. bakın sabah ezanı okunurken ölmekten söz etmiyorum. hayatımızın birçok gerzek anından daha gerizekalı olabildiğimiz, kafamızda komik şapkalar ve ağzımızda üfleyince uzayan yılbaşı düdüklerinin olduğu şu on saniye geri sayım sürecinden söz ediyorum. "yeni yıla nasıl girersen tüm yıl öyle geçer" inanışına rağmen girdiği yıla o aptal görüntüsüyle devam eden neşeli ve absürd insanlara rastlamadım/rastlamadık. işte yeni yıla ölü olarak girmek "yeni yıla nasıl girersen tüm yıl öyle geçer" inanışını gerçek kılan tek eylem. yıl boyu ölü kalmanız garanti. hatta yıl boyu ölü olarak kalacağınız için bir dahaki yeni yıla da, en azından büyük ihtimal, ölü olarak gireceksiniz. bu döngü devam edeceği için bundan sonraki çağlar boyunca da ölü olarak kalacaksınız. panthe reinin lanetinden kurtulabilen tek şey ölüm. bir kere doğduysanız ölüyorsunuz ve mesela on dört milyar yıl sonra bile ölü olarak kalmaya devam ediyorsunuz. ölüm kendi içinde oldukça tutarlı. kıçı başı oynamıyor. ironiye son veriyor ve öyle de bırakıyor. ismi bir bestecinin ismi ve bir şofben markasının birleşiminden oluşan filozof iyi söylemiş. hayatın kısa ruyasına karşılık sınırsız zamanın gecesi ne kadar uzun? epey uzun abi.