"...anısı işsizliktir
acısı bilincidir
bıçağı gözyaşlarıdır kurumakta olan
gülemiyorsun ya, gülmek
bir halk gülüyorsa gülmektir..."

edip cansever in belki de en can yakan şiirinden bir bölümle başlamak istedim bu sefer, yazıyı şiirle süslemek .

bu halk gülmeyi unutalı ne kadar oldu ya da bu halk ağız dolusu gülmeyi başardı mı ki hiç? kahkaha atmanın ayıplandığı bir coğrafyadan bahsediyoruz. karı gibi gülmekle suçlanan erkeklerin olduğu ve kadınların güldüğü için dayak yediği bir müstesna yer, anadolu. acının kutsandığı ve gülmenin arkasında bir felaketi getireceği inancıyla yarı çekinerek yapılan yarım gülüşlerle yaşayan insanlar. kahkahası eksik, gülüşü yarım, aşkı korkarak yaşayan bu toplum sadece acıyı en yoğun haliyle yaşar , belki de geri kalanlar hep eksik olduğundandır acının bu kadar yüceltilmesi ? bilmem. yaşam adına tüm getiriler ölümle pekiştirilir burada, ya onunsundur ya kara toprağın, sevda ancak kara sevdaysa -hani aşıkların önünde bir dolu engel ve sonunda kavuşamadılarsa, illa kavuşamayacaklar ama- kabul görür. kabul gördüğünde o sevda zaten çoktan imkansıza ulaşmıştır. vatan için ölür buradakiler, vatan için yaşamayı bilmeden; vatan uğruna ölünürse vatandır, toprağın illa kanla ıslanması gereklidir, kanla beslenir burda ekinler, başakların sarı olduğuna bakmayın kanla sulanmıştır onlar. ceylanların kanı, serapların kanı, polise taş attığı için cezaevlerine atılan 1000 çocuğun gözyaşı, kaçırılıp tecavüze uğrayan çocukların hem gözyaşları hem kanları, sevmediği biriyle evlendirileceği için ölüme giden genç kızların kanı, sevdiğine kaçtığı için öldürülenler de dahil buna, inandıklarını dillendirdiği için işkenceyle öldürülenler, ibo, mahir, ulaş ve onların peşlerinden gidenler.ulucanlarda yananlar, f tiplerinde ölüm orucunda ölenler,ne kadar çoklar. ne hikmetse şehid olunca ölmüş sayılmıyorsun ama, şehitler ölümsüz veya şehid namırın olarak dilleniyor adın..

tüm derdini anlatmış olan bitene dair edip abim, güzelim, ben de sormak isterim.

edip abi, güzelim, bir mendil niye kanar
diş değil, tırnak değil, bir mendil niye kanar

mendilimde kan sesleri...