aslında baktım da, dinamit de olabilirdi. başlık anlamsızlığından bir şey yitirmiyor. ne yazacağımıza şimdilik karar veremediğimizden devamlı blogun kendisi hakkında yazıyoruz zaten. ortam mantar panoya döndü.

blog oluşturma fikri bir akşam vandal "çıplak fotolarını çekicem, hustler'a kapak olacaksın, binecem üstüne vuracam kırbacı" şeklinde başıma ekşidiği sırada konuyu değiştirmeye çalışırken çıktı. kişisel toplantı notlarımızı sözlüğe (itü sözlük) yazamıyoruz, yazınca çirkin oluyor, böyle bir olay yapabiliriz gibi geldi. hala da geliyor. helolalora ismini ali kamber bulmuş. gazına bile patent alan adam bu ismi kopiraytsız falan kullanmamıza nasıl izin verdi, henüz anlamış değilim. soru işaretini de ben koydum. (öyle deme, odayı dolu gösteriyor.)

ilk günlerde siyah fonlu, mavi kanlı, son derece şık bir stilimiz vardı. fakat bu mimar camiası kendisini olur olmaz her şeye müdahaleyle mükellef saydığından, türlü badirelerden sonra, nihayet bugünkü pop-art-plaza-yönlendirme-tabelası tandanslı dizaynımıza kavuştuk. fena da olmadı hani.

işte bu bizim hikayemiz. öyle saf, öyle temiz. helolalora? çünkü tarih kerevizdir.