merhaba arkadaşlar.

bugün sizlerle fi tarihinde, siz diyin on iki yıl, ben diyeyim beş gün, öbürsü desin “amaan canım işte geçen gün” yazdığım bir yazıyı paylaşmak istiyorum. yazı samimiyetle ilgili olduğu için üstkurmaca tekniğinden yararlanmayı düşünüyorum. eğer üstkurmaca tekniğinin ne olduğunu bilmiyorsanız kapatın hemen sayfayı, açmayın bir daha da. yani bu zamana kadar öğrenmiş olmanız gerekiyordu. bilmeliydiniz çünkü helolalora -elanor bunu söyleyemiyor, dahası yazamıyor da- biraz da blog hakkında bir blog. ya da en azından öyleydi. sonradan elanor siyaset meydanına çevirdi ama olsun. onu da öyle sevdik, öyle kabullendik. sonuçta siyaset de önemli bir mevzu. yani nasıl ve kim tarafından becerileceğinizi belirlemeye çalışmak, "ama bu pozisyon daha güzel şekerim, derin bir penetrasyon sağlıyor" gibi kanaatlar bildirmek, bu konuda çeşitli argümanlar üretmeye çalışmak önemli. hatta camus nun bununla ilgili çok da güzel bir sözü vardır. aklıma gelirse daha sonra söylerim. zaten düşündüm de pek o kadar güzel de değilmiş.

yazıya gelince, işte bir adam var, maske satan bir dükkana giriyor. sonunda maskeyle dükkandan çıkarken bir bakıyoruz adam kendi suretinin aynısı bir maske takmış, maskenin iç yüzeyi de sırla kaplanıp aynaya dönüştürülmüş. tabii adam maskeyi takınca o kadar yakından kendini göremiyor. zaten görse de komik olurdu. kendisiyle öpüşürken gözlerini kapatmayan bir tip. hikaye gördüğünüz gibi çokça kullanılmaktan eprimiş, folloş olmuş bir ayna ve maske metaforu içeriyor. öyle ki metafiction bile kurtaramaz kendisini. o yüzden özet geçtim.

zateb inci sözlük te de dendiği gibi: özet geç lan piç! şunu batı felsefesi tarihi yazmaya kasan bir adama söylediğimi düşünüyorum da. neyse o da komik değil pek. ben bir daha gelene kadar elanor la idare edin artık. ahah.